met de paarden

Kovu keek verbaasd op toen hij de plons hoorde en hij keek naast zich. Hij zag Eshra niet meer en hij schoot overreind. Hij zag toen Eshra gewoon in het water zwemmen en zuchtte opgelucht. Hij zag toen dat Ives het water in ging en even later de andere paarden ook volgde. Hij keek naar Taka die het behoorlijk naar zijn zin had en grinnikte. Hij hoorde toen wat Eshra zei en zuchtte diep. Hij richtte zijn blik naar de grond en ging op zijn zij liggen. Hij staarde wat voor zich uit en slikte. Er was een probleem bij Kovu en dat was dan ook de reden dat hij niet naar het water toe kwam.

Eshra wachtte niet op Kovu maar haalde gewoon haar schouders op en zwom in haar eentje verder nadat ze van Isobels rug af was gegleden het water in.
In haar ooghoeken zag ze Isobel even hinniken naar Ives die haar lastigviel en als een speer draafde ze naar Taka toe.
"pff.." zei Eshra zacht en ze rolde even met haar ogen "Isobel die nog eens voor Ives zou wegdeinzen" zei Eshra verbaasd en ze hoorde nu pas het geluid dat uit de bossen kwam,zachte voetstappen leken het wel te zijn.
Eshra keek even onderzoekend op ze was nooit bang geweest voor vreemden maar in het donker zag ze hen minder goed.
Later bleek het gewoon een handelsman te zijn die haar even raar aankeek. "hebbe gij het niet koud?" schreeuwde hij zodat ze hert kon horen "NEE!" gilde Eshra terug en ze man schudde zijn hoofd,ookal was dat amper in de duisternis te zien,en liep verder.
"zak" fluisterde Eshra zacht toen de man uit het zicht was en ze kneep even al het water uit haar haren.
Boots briesde zachtjes en duwde lief tegen eshra's schouder.
"ja hoor,ik vind je wel lief hoor Boots" zei Eshra en ze sloeg haar ene arm hond haar hals en zwierde zich met wat moiete op de redelijk lage paardenrug van de merrie.
"en weetje wat ik ben vergeten?" zei Eshra zacht in haar oortjes "volgens mij is het al 12 uur geweest en dus is het een nieuwe dag.. maar vandaag ben je jarig!" zei Eshra en ze zag Isobel en Ives opkijken en daarna op Boots afstormen en haar vriendelijke duwtjes met hun hoofd gaven.
"hee!" zei Eshra lachend "ik zit er nóg op!" zei ze lachend en Ives duwde haar er zachtjes af.
Proestend kwam ze naast Taka boven en ze grijnsde even "dankjewel Ives"

Taka hinnikte vrolijk, hij had het erg naar zijn zin met de andere paarden maar hij mistte Kovu wel. Hij keek in zijn richting en briestte. Natuurlijk wist het paard wel op een of andere manier waarom Kovu het water niet in ging. Taka stapte uit het water en keek even naar Isobel daarna keek hij weer naar Kovu en stapte naar hem toe.

Kovu lag nog steeds op zijn zij, hij hoorde de stem steeds weer van Eshra die vroeg of hij erin kwam. ''dat kan ik niet..'' zei hij heel zacht. Ineens voelde hij iets nats tegen zijn wang en hij keek geschrokken op. Hij schoot overreind en deinsde achterruit. Toen zag hij dat het de natte Taka was. Het paard keek hem verbaasd aan. ''Sorry Taka ik wist niet dat jij het was..'' zei hij met een zucht. ''ga maar weer spelen hoor maak je niet druk over mij..'' zei Kovu en glimlachtte flauwtjes. Taka keek hem nog even met een schuin hoofdje aan en gallopeerde toen weer het water in naar de paarden en Eshra. Kovu keek even naar hun en zuchtte. Hij stond langzaam op en liep naar een rots toe. Hij ging op zijn buik liggen en keek naar het water voor zich. De rots lag namelijk aan de rand van het water. Kovu liet langzaam een vinger het water aanraken en ineens werdt zijn vinger spierwit. Kovu trok zijn hand snel naar zich toe en deed zijn vinger in een stukje stof van zijn jasje. Even later was de vinger weer opgedroogd en Kovu keek ernaar. Zijn vinger had zijn gewone huidskleur weer en Kovu zuchtte diep. ''ik kon het weten..'' zei hij zacht.